Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar 19. apríl 2024 09:30 Í landi elds og ísa, þar sem stórkostlegt landslag mætir ríkum menningararfi, er einstök félagsleg dýnamík: hin íslenska nálgun við félagsleg viðmið. Þó að sumir geti skynjað sitt félagslega eðli sem kalt eða fjarlægt, þá er mikilvægt að kafa ofan í menningarefnið sem mótar þetta viðhorf. Íslendingar eru þekktir fyrir náið samfélag og sterk félagsleg tengsl. Hins vegar, þegar það kemur að samskiptum við ókunnuga, hafa þeir tilhneigingu til að vera varkárir. Ólíkt mörgum öðrum menningarheimum þar sem kurteisishjal er algengur ísbrjótur, virðast Íslendingar í upphafi tregir til að taka þátt í frjálslegum samtölum við fólk sem þeir þekkja ekki. En hvers vegna þessi tregða? Þetta er ekki spurning um kulda eða fjarlægð, heldur virðingu fyrir persónulegu rými og næði. Í íslensku samfélagi er rótgróinn siður að meta sjálfræði einstaklingsins að verðleikum og leyfa öðrum að halda sínum eigin mörkum. Þess vegna getur það talist uppáþrengjandi eða óvelkomið að hefja samtöl við ókunnuga án skýrrar ástæðu eða tilgangs. Hins vegar er nauðsynlegt að skilja að þetta hlédræga viðhorf stafar ekki af skorti á hlýju eða félagslyndi. Í raun og veru, þegar fyrstu hindruninni er yfirstigið, eru Íslendingar oft hlýir, velkomnir og fúsir til að taka þátt í innihaldsríkum samræðum. Þetta er einfaldlega spurning um að nálgast félagsleg samskipti af næmni og virðingu fyrir menningarlegum viðmiðum. Ennfremur er þvaður ekki alfarið hafnað í íslenskri menningu. Þó að það sé kannski ekki eins útbreitt og í sumum öðrum samfélögum, þjónar það sem leið til að viðurkenna sameiginlega reynslu og efla tilfinningu fyrir samfélagi. Í landi þar sem veðrið getur breyst á augabragði og náttúrulegt umhverfi kallar á virðingu getur það að ræða atburði dagsins eða skiptast á kurteisi veitt tilfinningu um tengsl innan um ófyrirsjáanleika lífsins. Þegar öllu er á botninn hvolft er lítið talað sem byrði eða óþægindi af Íslendingum; frekar, það er blíð áminning um okkar samheild. Það er viðurkenning á því að við séum öll að sigla saman um margbreytileika tilverunnar og að stundum geta stutt orðaskipti við ókunnugan upplýst daginn okkar eða boðið upp á huggun. Þegar útlendingur gagnrýnir hið kalda viðhorf Íslendings, bregst ég við með því að segja honum að næst þegar hann lendir í Íslendingi sem virðist hika við að taka þátt í smáræðum, að muna að það sé ekki endurspeglun á áhugaleysi þeirra heldur menningarlegu viðmiði. á rætur í virðingu og tillitssemi. Notaðu tækifærið til að tengjast á dýpri vettvangi og þú gætir uppgötvað þá hlýju og gestrisni sem býr undir yfirborði íslensks samfélags. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valerio Gargiulo Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Hvað getur Ísland gefið öðrum þjóðum? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Veðrið, veskið og Íslendingurinn María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Skoðun Jákvæður orðaforði eykur hamingju og vellíðan Helga Fjóla Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir skrifar Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson skrifar Sjá meira
Í landi elds og ísa, þar sem stórkostlegt landslag mætir ríkum menningararfi, er einstök félagsleg dýnamík: hin íslenska nálgun við félagsleg viðmið. Þó að sumir geti skynjað sitt félagslega eðli sem kalt eða fjarlægt, þá er mikilvægt að kafa ofan í menningarefnið sem mótar þetta viðhorf. Íslendingar eru þekktir fyrir náið samfélag og sterk félagsleg tengsl. Hins vegar, þegar það kemur að samskiptum við ókunnuga, hafa þeir tilhneigingu til að vera varkárir. Ólíkt mörgum öðrum menningarheimum þar sem kurteisishjal er algengur ísbrjótur, virðast Íslendingar í upphafi tregir til að taka þátt í frjálslegum samtölum við fólk sem þeir þekkja ekki. En hvers vegna þessi tregða? Þetta er ekki spurning um kulda eða fjarlægð, heldur virðingu fyrir persónulegu rými og næði. Í íslensku samfélagi er rótgróinn siður að meta sjálfræði einstaklingsins að verðleikum og leyfa öðrum að halda sínum eigin mörkum. Þess vegna getur það talist uppáþrengjandi eða óvelkomið að hefja samtöl við ókunnuga án skýrrar ástæðu eða tilgangs. Hins vegar er nauðsynlegt að skilja að þetta hlédræga viðhorf stafar ekki af skorti á hlýju eða félagslyndi. Í raun og veru, þegar fyrstu hindruninni er yfirstigið, eru Íslendingar oft hlýir, velkomnir og fúsir til að taka þátt í innihaldsríkum samræðum. Þetta er einfaldlega spurning um að nálgast félagsleg samskipti af næmni og virðingu fyrir menningarlegum viðmiðum. Ennfremur er þvaður ekki alfarið hafnað í íslenskri menningu. Þó að það sé kannski ekki eins útbreitt og í sumum öðrum samfélögum, þjónar það sem leið til að viðurkenna sameiginlega reynslu og efla tilfinningu fyrir samfélagi. Í landi þar sem veðrið getur breyst á augabragði og náttúrulegt umhverfi kallar á virðingu getur það að ræða atburði dagsins eða skiptast á kurteisi veitt tilfinningu um tengsl innan um ófyrirsjáanleika lífsins. Þegar öllu er á botninn hvolft er lítið talað sem byrði eða óþægindi af Íslendingum; frekar, það er blíð áminning um okkar samheild. Það er viðurkenning á því að við séum öll að sigla saman um margbreytileika tilverunnar og að stundum geta stutt orðaskipti við ókunnugan upplýst daginn okkar eða boðið upp á huggun. Þegar útlendingur gagnrýnir hið kalda viðhorf Íslendings, bregst ég við með því að segja honum að næst þegar hann lendir í Íslendingi sem virðist hika við að taka þátt í smáræðum, að muna að það sé ekki endurspeglun á áhugaleysi þeirra heldur menningarlegu viðmiði. á rætur í virðingu og tillitssemi. Notaðu tækifærið til að tengjast á dýpri vettvangi og þú gætir uppgötvað þá hlýju og gestrisni sem býr undir yfirborði íslensks samfélags. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar
Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun